recensie Stern 2 - De Stad van de Wilden

Stern 2 - De Stad van de Wilden

Frédéric Maffre (scenario), Julien Maffre (tekeningen), Julien Maffre en Laure Durandelle (inkleuring)

Van der Heide Produkties (vertaling en lettering)

Waardering: *****

Uitgeverij Dargaud

80 pagina’s (softcover)

€ 9,95

Genre: western

ISBN: 9789085584797

Elijah Stern is rusteloos. Als beroep doodgraver zeggen je cliënten niet veel en hij heeft inmiddels alle boeken gelezen van zijn enige vriend. Kansas City is niet meer dan een dag rijden met zijn ezel, maar Elijah is terughoudend om deze reis te ondernemen. Zijn dorst naar nieuw leesvoer is daarentegen een stuk groter. Aangekomen bij de boekenwinkel sluit zojuist de eigenaar de deuren. Met een diepe zucht realiseert dat hij hier nog minstens een nacht moet blijven.

Elijah draait zich om en ziet een oude bekende. Fergus. Wat volgt is een beroving, een achtervolging en diverse kennismakingen met totaal gestoorde personen. Oh ja, hij komt zijn vrouw tegen. Dier was hij even vergeten.

Het eerste deel maakte een flinke indruk met de introductie van een man die liever alleen is, maar gedwongen werd zich te mengen tussen de mensen en een moord moest oplossen. Wederom wordt ik niet teleurgesteld, want potverdorie, wat-een-geweldig-verhaal! Elijah krijgt het aardig voor de kiezen, maar verwacht geen klassieke schurken die niets meer zijn dan gemene, laaghartige boeven. Scenarist Frédéric Maffre komt met volwaardige en vooral menselijke karakters die proberen te overleven in een harde wereld, ieder met zijn/haar dromen waarin elk beetje hoop gewaardeerd wordt, hoe klein ook.

Met tachtig pagina's hebben de makers dan ook de mogelijkheid een goed, doortimmerd verhaal te schrijven. Veel albums met de standaard 48 pagina's belanden dan ook vaak in de uitverkoopbak vanwege de voorspelbare verhaallijnen.

Nee, dat zal niet gebeuren met Stern.

Wout Jut

 

recensie NSA 2/2: Daedalus

NSA 2/2: Daedalus

Thierry Gloris (scenario), Sergio Bleda (tekeningen) en Jesús Yugo (inkleuring)

Studio Peter de Graaf (vertaling en lettering)

Waardering: ***

Uitgeverij Casterman

48 pagina’s (softcover)

€ 7,95

Genre: spionage, actie

ISBN: 9789030372004

In het eerste deel leerden we Apollo kennen. Hij heeft het syndroom van Asperger en dat klinkt wellicht erger dan het is. Al heeft Apollo weinig begrepen van menselijk gedrag, zijn intelligentie is ongeëvenaard en hij is in staat grote hoeveelheden informatie te analyseren. De NSA is dan ook zo slim geweest hem aan te sluiten aan een computer waardoor hij fungeert als een orakel.

In het voorgaande deel moest hij op de vlucht voor moordenaars en zijn zus, een politieagente, houdt hem veilig. Samen met een journalist doorkruisen ze nu verlaten wegen, onderweg naar de privékliniek waar Apollo is geboren. Hier ontdekken ze dat Apollo een broer heeft, maar hun tegenstanders zitten op hun hielen. Want er is een verrader in de NSA die zijn eigen hachje veilig probeert te stellen.

Scenarist Gloris verteld een, enigszins voorspelbaar, toch spannend verhaal vol mysteries en intriges. Bijna verwacht je Mulder en Scully de hoek om komen (maar die zaten bij de FBI).  Het tekenwerk van Sergio Bleda is niet slecht, maar naar mijn smaak te rommelig en zou voor mij al een reden zijn om niet te kopen.

Wout Jut 

recensie Emma en Charlotte 1 - Een droom voor drie

Emma en Charlotte 1 - Een droom voor drie

Jérôme Hamon (scenario), Lena Sayaphoum (tekeningen en inkleuring)

Waardering: ****

Uitgeverij Dargaud

48 pagina’s (softcover)

€ 6,95

Genre: dans, jeugd

ISBN: 9789085584766

Beide zusjes delen dezelfde droom. Sterballerina worden, samen naar de befaamde École de danse de l'Opéra van Parijs. Hun dansstijlen zijn daarentegen verschillend. De eisen zijn streng en bij klassiek ballet is het vooral een kwestie van eenheid. Formeel dansen is de sleutel om te slagen… en de bewegingen van Emma zijn nog steeds te… persoonlijk.

Haar teleurstelling is groot wanneer ze niet slaagt voor haar examen, maar de teleurstelling bij haar moeder is wellicht nog groter die zich blindt staart op het dansen. Haar vader heeft daarentegen een andere kijk en stelt Emma dé belangrijke vraag: Wat wil jij?

Wanneer ze ontdekt dat een vriend van haar aan hiphop doet, ontdekt ze nieuwe kansen.

Charlotte zit dit alles met lede ogen aan, want het idee om alleen naar de befaamde school te gaan is doodeng.  

Het eerste wat er door mijn gedachten gaan is dat het tekenwerk gelijk doet denken aan manga. Dat is althans mijn eerste indruk door het gebruik van de grote ogen die je lief aanstaren. Lena Sayaphoum is een moderne tekenaar en maakt geheel gebruik van digitaal tekenwerk. De puristen onder de stripliefhebbers zullen dit wellicht verafschuwen, maar Emma en Charlotte is dan ook gemaakt voor de jonge generatie. Ik als een ietwat oudere knar vind het tekenwerk ietwat eenvoudig, maar goed. De inkleuring daarentegen is super. Wanneer het album eenmaal uit is heb ik toch meer de indruk een Europese stripvertelling te hebben gelezen. Wellicht komt dit door de inkleuring, maar manga is voor mij vooralsnog een grote onbekende.

De dolgroep van de auteurs is duidelijk. Jonge, opgroeiende meisjes met grote dromen, beginnend in hun pubertijd waarin ze botsen met de ambities van de ouders. Een kinderachtige strip is het allerminst en belangrijke thema's uit het leven komen aan bod en vertellen een boodschap aan zowel jonge als oudere lezers.

Wout Jut

 

recensie De Werelden van Thorgal | Wolvin deel 7 - Nidhogg

De Werelden van Thorgal | Wolvin deel 7 - Nidhogg

Yann le Pennetier (scenario), Roman. Surzhenko (tekeningen & inkleuring)

BOOM!, Wingene (vertaling), Studio Peter de Raaf (vertaling)

Grzegorz Rosinski (coverillustratie)

Waardering: *****

Uitgeverij Le Lombard

48 pagina’s (softcover)

€ 7,95

Genre: Fantasy

ISBN: 9789055819492

Wolvin is allesbehalve een bang uitgevallen meisje. De kleine meid weet op haar jonge leeftijd geduchte tegenstanders te maken. Haar ouders, uiteraard bezorgd, zullen trots op haar zijn.

Samen met de dwerg Tjahzi gaat het tweetal naar de tussenwereld, hopend dat de slang Nidhogg wil helpen om de zwarte Alfen te verjagen. De Alfen willen namelijk de wortels van de boom Yggdrasil stukhakken, zodat Asgard ten onder gaat. Uiteraard weigert Nidhogg, want hij kijkt vol ongeduld uit naar het moment dat Asgard wordt vernietigd.

Daarna moet Wolvin uit de tanden van de slang weten te blijven maar weet dankzij haar vrienden Vigrid en Yasmina terug te keren naar Mitgard. Rust is haar echter niet lang gegund, want ze beland in de handen van de Zwarte Alfen. Dit tot grote tevredenheid van aartsvijand Azzalepstön, broeiend op manieren om Wolvin allerlei martelingen te laten ondergaan.

Ondanks de titel speelt de Slang Nidhogg maar een kleine rol in dit verhaal. Voor wie hem niet kent, hij is een onsterfelijke slang met meerdere staarten en in het bezit van grote goddelijke krachten. Bovendien is hij dol op het spelen van dam. Ja, zelfs een god heeft kleine pleziertjes. Als kwaadaardig persoon zijn diens grootste ondeugden uiteraard immoraliteit, liegen en manipuleren. Toch hebben zijn kwaadaardige kwaliteiten hem niet veel geholpen. Tot twee keer toe is hij verslagen door kinderen. Eerst door Thorgal als klein jochie, en nu door Wolvin. Maar al speelt Nidhogg zelf een kleine rol in dit verhaal, het symbool waarvoor hij staat is onmisbaar. Een gegeven waar de gedaantewisselaar en Asgardse ex-god Vigrid vrij laat, maar niet te laat, doorkrijgt. Vigrid moet de ultieme offer brengen om de wereldchaos te voorkomen.

De parallelreeks van Wolvin is nu ten einde en haar verhaal gaat verder in de hoofdreeks van haar vader in deel 36, waar de gehele familie wordt verenigd. Die-hard Thorgal fans en nieuwkomers zullen niet teleurgesteld worden. Potverdorie, wat een meesterlijke schrijver is Yann. Niet alleen moet hij ervoor zorgen dat deze reeks een eigen identiteit heeft, ook moet hij de gebeurtenissen van de hoofdreeks in de gaten houden. Bovendien, fans zijn nou eenmaal dol op kleine referenties naar oude gebeurtenissen. Hierin slaagt Yann  maar introduceert tevens interessante nieuwe personages in deze reeks zoals Azzalepstön.

Alle helden en schurken komen aan bod, maar de hoofdrol is stiekem weggelegd voor Vigrid, jammerlijk ook de grootste verliezer in deze spin-off wie een behoorlijke emotionele reis doorgemaakt. Zonder al te veel prijs te geven moest ik, emotionele lezer als ik ben, meehuilen met Vigrid en Aaricia.

Tekenaar Roman Surzhenko blijft op hoog niveau en dat is best knap, want hij heeft ook Kriss van Valnor onder zijn hoede. Wat mij betreft mag hij nog heel lang deze series doen.  

Wout Jut