Artikel
Superhelden magazine
Interview
Eelco Koper.
Superhelden. Je hoeft geen fan te zijn van strips of kennis te hebben van
uitgeverijen als Marvel, DC, Dark Horse comics e.d. om namen zoals Spider-man
of Captain America een keer opgevangen te hebben in de media.
In
de bioscoop en op tv wordt je bijna bedolven met die gasten met capes en
superkrachten.
Eelco
Koper was vroeger al een groot liefhebber van de vertaalde Junior Press
(Superhelden) comics en verslond alles wat deze Nederlandse comic-uitgeverij
uitbracht. Rond zijn twintigste moest hij zijn Nederlandse (JP) collectie, net
zoals velen anderen (ook de interviewer), plaatsmaken voor de originele
Amerikaanse versies.
Zo'n
20 jaar later bij stripwinkel Zinnebeeld
in Groningen staat Eelco met zijn zoon om oude comics van Juniorpress te kopen.
Blijkbaar zit het in de genen, of goede opvoeding, want ook zijn zoon is dol op
het lezen van comics en superhelden.
De
collectie van zijn zoon, de "nieuwe" uitgaven van Junior Press,
bracht nostalgische gevoelens naar boven en een idee borrelde naar boven; 'Hoe
leuk zou het zijn als er weer nieuwe vertaalde comics zouden verschijnen?
Eelco
Koper is in hart en nieren een liefhebber en besloot zijn eigen stripmagazine als
uitgeverij Koper Comics uit te
brengen over Superhelden. De titel voor het blad was vrij snel gevonden.
Superhelden. De logo grijpt terug naar een Junior Press serie met dezelfde naam
en logo.
In
eerste instantie zou het een 32-paginatellend maandelijkse comic worden, met
daarin de Nederlandse avonturen van de Rode
Poema, Modderman en Cat-man. Door omstandig- en toevalligheden kwamen er
andere titels bij en groeide de comic uit tot een magazine op comicformaat met
in het eerste nummer, wat debuteerde in januari 2014, zeven titels als Herobear
en ik, De Rode Poema, Ultra Duck, Cat-man, Modderman, Zesklapper Gorilla en De
Woeste Draak.
Het
tweede nummer werd meteen twee keer zo dik met 72 pagina's en dit aantal groeide
vanaf nummer 11 naar 96 pagina's. Vanaf dit nummer konden de lezers genieten
van de avonturen van Casper en Hobbes.
Gelukkig maar, want de uitgaven van dit komisch duo zijn bijna niet meer
verkrijgbaar en zo'n 11 jaar geleden (wel tweedehands bij bol.com) verscheen de
laatste Nederlandse uitgave bij uitgeverij Big Balloon.
Zijn
eigen strip Cat-man was is de eerste 3 nummers te lezen en naar eigen zeggen
merkte Eelco dat hij wel heel veel hooi op zijn vork had genomen. Werken aan
een maandblad met inmiddels acht titels vergt enorm veel, dus besloot hij een
korte pauze in te lassen voor Cat-man. Vanaf dit nummer kon De
Prijs van het Paradijs gelezen worden, een verhaal over de twee
hartsvriendinnen Francine en katchoo en vanaf nummer 5 kwam de nieuwkomer Zwervende
Rammelbak. Een SF-verhaal wat een beetje doet denken aan de SF-serie Firefly van de regisseur Joss Whedon
(Jawel, die vent van de Avenger-films).
In
nummer 9 werd Het Laatste jongetje geïntroduceerd. Die afgelopen periode was
hectisch en, na een "achterstand" ingelopen te hebben en weer
ingehaald, zorgen het verlies van een naaste en het overstappen naar een nieuwe
drukker voor een kleine achterstand op het schema.
SteamWars, een serieuze parodie op Star Wars, en Cerebus kregen hun intro in nummer 10.
Op die laatste had Eelco al een tijdje zijn zinnen op gezet en om deze titel te
pakken te krijgen moest hij een petitie tekenen waarin hij moest aangeven dat
Eelco geen vrouwenhater is. Ja, je moet wat overhebben voor je werk.
Zijn
eigen strip Cat-Man zou een pauze krijgen van hooguit drie to vier
maanden, maar dit werd een jaar. Waarom? Zijn motivatie was volledig verdwenen,
ondanks dat hij het met veel plezier had getekend. Ook wilde hij zijn oude held
Powerbeast afstoffen en besloot een compleet nieuw karakter ten tonele te
brengen. De eerste ideeën, Chimpansee de aapachtige Superheld stierf een snelle
dood en dankzij een goede vriendin; 'Wat dacht je van een superheld op sokken?'
werd het verhaal: De dappere avonturen van een Held op Sokken
geboren.
Een
verhaal met een compleet geschifte humor die je vanaf de eerste bladzijde doet
schaterlachen (of schuddebuiken. Dit ligt eraan hoe mager of hoe dik je bent).
De
verhalen komen niet in ieder nummer terug en soms moeten de lezers 1 of twee
nummers wachten. Dat is even wennen, want het liefst wil je niet wachten en
gewoon doorlezen.
Nummer
15 werd een soort jubileumnummer en Spiderman-kenners (ja, toen nog de
Spectaculaire Spiderman. Niet Spider-man met het streepje ertussen. Wij van de
oudere garde vinden dat streepje maar onnodig!) zullen deze cover herkennen van
De spectaculaire Spiderman 104.
Alle
eer gaat uiteraard niet alleen naar Eelco Koper. De superheldin van het team,
Irine Mulder (van Irine Stript) is, samen met Eelco, verantwoordelijk voor alle
vertalingen en tekstredactie. Samen met Bart van Schaik werkt hij al zo'n 16
jaar samen aan zijn comics en zonder Bart zou Eelco zich hopeloos verloren
voelen.