maandag 29 juni 2015

Recensie De Wezentrein 4 - Joey



https://www.lambiek.net/catalog/img/1031--63001-800-v6m.jpgDe Wezentrein 4 - Joey
Philippe Charlot (Scenario), Xavier Fourquemin (Tekeningen) & Scarlett Smulkowski
Waardering: *****
Uitgeverij Blloan
48 pagina’s (hardcover)
€ 15,95
ISBN: 9789462102019

Soms krijg je een recensie-exemplaar in je handen waarvan je weet, als je hem eenmaal uit hebt, een prachtverhaal in handen hebt. Helaas gebeurt het vaak genoeg dat je midden in een serie valt en geen idee hebt wat er vooraf ging. De kunst van de schrijver is dus om het verhaal zó te schrijven dat het op zichzelf gelezen kan worden en genoeg informatie wordt gegeven over voorafgaande gebeurtenissen. Even internet nakijken kom je er al gauw achter dat in het Amerika van begin twintigste vijf weeskinderen op elkaar leren kennen op de Wezentrein. Even lezen lees je dat Jim, Joey en Anne broers en zus zijn die in de trein Lisa en de listige Harvey ontmoeten.
In dit album zijn Joey en Lisa op zoek naar Jim en met behulp van Mister Cole (een corrupte begeleider van de trein) komen ze erachter dat niet Jim is geadopteerd door de rechter, maar Harvey. Hij geeft zich uit als Jim en zorgt voor Anne. Jim bevindt zich blijkbaar bij een zekere Young, een inwijkeling die op een ranch woont zonder naam, ergens in niemandsland.

Ieder album is vernoemd naar één van de kinderen, maar het is Harvey die schittert in dit vierde deel. Hij weet de situatie op een dermate manier naar zijn hand te zetten dat Lisa en Joey vastzitten in een stadje genaamd Cowpoke Canyon en Mister Cole krijgt een baan als boekhouder in zijn maag gesplitst bij een niet zo zuivere goudzoeker.
Charlot schuift in zijn verhaal van het heden naar verleden en in het nu zien we dat een inmiddels bejaarde Joey en Lisa op reis gaan met de trein naar Concordia. Daar hebben ze een bijeenkomst van lotgenoten waar herinneringen worden opgehaald. Zowel de fijne als de pijnlijke herinneringen.  
 
Verhalen gebaseerd op waar gebeurde feiten zorgen toch vaak voor de meest originele verhalen. De schrijver hoeft niet de platgetreden paden te betreden (als hij slim is tenminste) en Charlot heeft hiermee de kans gegrepen  een geraffineerd verhaal neer te pennen.
Heel mooi is dat hij eindigt met een tekstloos paneel en deze laatste, gevoelige pagina wordt prachtig in beeld gebracht door Fourquemin. De Wezentrein is een geloofwaardig en prachtig verhaal… en al is het geen tranentrekker, het doet wat met je.

Wout Jut

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Volgers