Recensie Assassins Creed 1 - Desmond

Assassin’s Creed 1 – Desmond

Corbeyran (scenario) Djillali Defali (tekenaar) Raphael Hedon (inkleuring)

Uitgeverij Ballon Media

48 pagina’s (softcover)

Prijs: €8,95

Waardering: ****

Desmond Miles is barman, volgens eigen zeggen een weinig opwindend beroepbaan. Zonder het te beseffen is hij echter van grote waarde als onderzoeksproject. Een organisatie genaamd Abstergo, een moderne versie van de commanderij van De Tempeliers, ontvoert Desmond en plaatst hem in een machine genaamd de “Animus”. Deze machine kan gegevens of herinneringen van de voorouders van Desmond uit zijn genetisch geheugen halen. Desmond is namelijk een erfgenaam van De Assassijnen, een organisatie die al eeuwen lang een verbeten strijd leveren.

De oorsprong van deze strijd is nauw verbonden met het mysterie rond het ontstaan van de mensheid… en met een enorme inzet: De wereldheerschappij!

Tegen de verwachting in, veel kun je immers niet verwachten van iets wat gebaseerd is om een computerspel, stijgt dit album ver boven het gemiddelde uit. Voorkennis is gelukkig niet nodig. Het verhaal wordt duidelijk uitgelegd, ondanks de grote berg aan informatie en de overgangen van verleden naar heden zijn overzichtelijk.

Het tekenwerk is goed en de inkleuring heeft een aparte stijl, maar is zeker geslaagd! (WJ)

Recensie Arctica 4 - Onthullingen

Arctica 4 - Onthullingen

Daniel Pecqueur (scenario) Boyan Kovačević (tekeningen) Pierre Schelle (inkleuring)

Uitgeverij Silvester

48 pagina’s (hardcover)

Prijs: €16,95

Waardering: ****

Eindelijk komen we iets meer te weten over het mysterieuze meisje met het blauwe haar. Ze is, samen met Mismy Renoir, nu in handen van de crimineel De Doge. Hij doet zich voor alsof hij het allerbeste met haar voor hebt. Mooie woorden verhullen echter niet zijn kwade bedoelingen. Hij is voornamelijk geïnteresseerd in hoe hij haar buitengewone krachten optimaal kan benutten. De twee dames weten te ontsnappen uit de onderzeese verblijven van De Doge. Een klopjacht volgt en onherkenbaar verkleed verdwijnen zij in de drukte van het carnaval van Venetië.

Dakota is ook nog steeds op de vlucht maar er is hoop. Hij krijgt telefonisch contact met Mismy. Nu moet hij ze alleen nog zien te bereiken.

Eindelijk zijn er wat echte onthullingen. Het meisje verteld aan Mismy hoe zij de tienduizend jaar geleden leefde en uiteindelijk belandde in de geavanceerde overlevingscontainers. Hier zien we eindelijk een glimp van haar volk. Inderdaad een glimp, want om een nog niet verklaarde reden zijn ze allemaal gemaskerd. Zou alleen het meisje en haar grootvader zich hebben aangepast aan de Aardse atmosfeer? Geen idee, maar de indruk is wel dat zij bij hun horen. Maar de verklaring waarom haar grootvader in lompen rondloopt wordt bijvoorbeeld niet gegeven. Gelukkig is dat de vrijheid van de schrijver, maar als lezer wil je nu eenmaal alles weten.

Wederom geweldig tekenwerk en inkleuring. Alleen al het aanschouwen van de auto’s doet je verlangen ook in zo’n prachtjuweel te moeten rijden. (WJ)

De Pijl van Nemrod 3 – De Legende

LF Bollée (scenario) Héloret, Griffo & Olivier Mangin (tekenaars)

Uitgeverij Silvester

48 pagina’s (hardcover)

Prijs: €16,95

Waardering: ****

Het schijnt dat De Pijl van Nemrod in staat was God te verwonden, een mysterieus voorwerp waarvan wordt gezegd wanneer je ermee in aanraking komt je bent vervloekt. Hmm, vermijden dus.

Nemrod, de sterkste krijger uit de Bijbelse geschiedenis, heeft al zijn vijanden verslagen waarna hij de toren van Babel laat bouwen als symbool van zijn wil om te heersen. De verveling slaat toe en Nemrod besloot God zelf uit te dagen. Niet om zijn plaats in te nemen, maar om het plezier van de strijd zelf. Helaas, ondanks zijn machtige pijl en boog, was hij slechts een mens van vlees en bloed en betaalde zijn hoogmoed met de dood.

Twee verschillende versies van dit verhaal wordt verteld door de mysterieuze Shepherd. Deze man verblijft op het ruimtestation hadden, eigendom van Magnaat Arthur Witzler. Vastebesloten om mysterieuze fenomenen en mythische objecten te onderzoeken heeft Witzler de Arthur Witzler stichting opgericht.

Wanneer de twee voorgaande delen aan je aandacht zijn ontsnapt, kun je toch zonder problemen dit derde deel lezen. Laurent-Fréderic Bollée heeft weliswaar vier verschillende boeiende verhaallijnen geschreven, maar weet toch de aandacht vast te houden.

De drie verschillende tekenstijlen passen perfect bij elkaar (ieder tekent zijn eigen tijdvak) en de verschillende tekenstijlen, ondanks de duidelijke verschillen, zie je pas als je het album nog een keer terugleest. Wellicht is dat te beschouwen als een compliment voor het verhaal, want er zitten namelijk nogal wat verhaallijnen in dit album. Want waarom krijg je ineens een verhaal te zien over de schrijver Archibald W. Redmore uit 1962 (die, na het vinden van de pijl, een middeleeuws fantasy-verhaal schrijft)? Een mysterie die ik in ieder geval graag beantwoord zie. (WJ)

recensie De laatste tempelier 3 - De Verzonken Stad

De laatste Tempelier 3 – De Verzonken Kerk

Raymond Khoury (scenario) Miguel Lalor (tekenaar) Thorn (inkleuring)

Uitgeverij Dargaud

48 pagina’s (softcover)

Prijs: €6,50

Waardering: ****

De eigenzinnige archeologe Tess heeft haar eigen manieren om het raadsel rond de tempeliers op te lossen. De FBI-agent Sean weet nog net op tijd Tess in het vliegtuig te pakken te krijgen. Aangezien er geen tijd te verliezen is gaan ze met zijn tweeën op onderzoek uit. In Turkije ontmoeten ze Professor Vogel. Hij heeft dankzij de decoder (zie vorig deel) de gecodeerde documenten ontcijferd. Hierdoor leert hij de waarheid over de tempeliers en dankzij een duiktocht van Tess en Sean bemachtigd hij een ongecodeerd document.

Het ware verhaal komt bij de Christelijke Sean keihard aan bij, een onthulling die de Vaticaan ten koste van alles weer wilt begraven. Letterlijk!

Dit derde deel trakteert je van de eerste tot de laatste bladzijde spannend met genoeg spanning, actie en intriges in zowel het verleden als het heden. Nog steeds zie je alleen het hoognodige rond de verwikkelingen van de tempeliers. Maar wat wil je met maar 48 pagina’s?

De haast filmische en gedetailleerde tekenstijl is werkelijk schitterend. (WJ)