zaterdag 9 mei 2015

Recensie De Kiekeboes 142 – Tot op de bodem



De Kiekeboes 142 – Tot op de bodem

Merho (tekst) en Thomas Du Caju, Peter Koeken, Merho (tekeningen), Ine Merhottein (inkleuring)
46 pagina’s (softcover)
Prijs: 5,99
Waardering: ***

Het mooiste van de herfst, voornamelijk met zonnig en warm weer, is de kleurrijke palet van de herfstbladeren. Helaas brengt de herfst vooral wind en somber weer, dus… overal bladeren. Op de auto, op de stoep en in je tuin.
Charlotte ergert zich vooral aan de bladblazers. Met name de strijd daarmee tussen haar man en diens buurman. Wanneer Jens, de ex van Fanny, hun vraagt mee te gaan naar Mexico voor een reportage, kan de familie even ontsnappen aan al die luidruchtige blazers.
De reportage wordt gesponserd door Frida Kihlo, de directrice van de bekende multinational Xocoatl.
Aangekomen in het land van de sombrero's en cactussen, wordt de familie vrijwel meteen belaagt door schietgrage criminelen.. Op de haciënda van Frida Kihlo ontdekken ze al snel dat deze besnorde zakenvrouw geen zuivere koffie biedt. De Kiekeboes zullen tot op de bodem van de oceaan moeten gaan om het geheim van Frida te doorgronden.

Tot op de bodem is een ouderwets spannend avontuur waarin Merho zich duidelijk heeft ingelezen in wat er te vinden is in Mexico. Er is de nodige humor met woordgrapjes zoals Diego Placebo, of Viagras als achternaam.
Xocoatl is inderdaad een drank op basis van cacoabonen die de Azteken dronken, wat op smaak werd gebracht met vanille, chilipeper en piment (zie Wikipedia. Zoek maar op).
En wellicht liet de auteur zich inspireren over de mangaanknollen na een kijkje op de site http://www.iflscience.com/environment/large-deposit-metal-balls-discovered-atlantic-ocean

Al met al, een leuk getekend en leerzaam album voor de jonge lezers. (WJ)

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Volgers