Jean
Christophe Chauzy (Scenario,
tekeningen & inkleuring)
Waardering: *****
Uitgeverij Casterman
114 pag.
(hardcover)
€ 22,50
ISBN:
978-9-03037-192-2
Het eerste deel De Rest van de
Wereld was nogal een binnenkomer, op zijn zachts gezegd. Wat begon als een
normale familievakantie in het gebergte, eindigde in een nachtmerrie voor
moeder Marie en haar twee tienerzonen.
Voor wie vergeten is wat er ook alweer gebeurde in het vorige deel, al
betwijfel ik dat, een korte omschrijving van het gebeuren. Marie was getuige van een flinke aardbeving waarbij heel wat huizen schade opliepen.
Wegen waren stuk, dorpen afgesneden van de buitenwereld door het ontbreken van alle elektriciteit . Samen met haar gezin vond ze onderdak in een hotel waar de politie haar
best deed de orde te handhaven, maar ook de politie had zijn breekpunt. Na vele
weken geen bericht van de overheid was er plots eventjes hoop wat vervolgens werd verpletterd. Een aantal helikopters
vlogen in de lucht maar negeerden de hulproepen van de bevolking beneden. Wanhoop nam over en het werd ieder
voor zich. Zodoende was Marie genoodzaakt met haar gezin het dorp te verlaten.
In dit tweede deel wordt het gezin geconfronteerd met de ware omvang van
de ramp. Wat ze zien ga ik niet verklappen, al geeft de cover al een aardige
idee. Het gezin is in dit tweede deel vooral bezig met overleven en het
vermijden van andere mensen. Vaders en jonge zonen worden zonder pardon
neergeschoten en vrouwen en dochters worden meegenomen, voor doeleinden waar je
liever niet bij stilstaat. Marie en de kinderen zijn, op veilige afstand,
helaas getuige van dergelijke drama's.
De hevige sneeuwval maakt het hun ook niet makkelijker, maar er is een lichtpuntje.
Ze vinden een zoncentrale (een zonneoven) en hier is nog elektriciteit. Hier is nog
toegang tot facebook en al snel vinden ze een bericht van hun vader Christophe.
Hij vertelt over de ramp en heeft gehoord dat het epicentrum van de
aardbevingen is het Midden-Oosten lag. Maar veel weet hij niet, want het nieuws
was nogal verwarrend. Zijn bericht geeft het gezin nu wel een doel. Christophe
zit in Spanje en ze besluiten daar naartoe te gaan.
Ook dit tweede deel hakt er flink in. De emoties zijn rauw in beeld
gebracht en hoe diep intriest alles ook is, het is schitterend getekend. Het schokeffect is nu wel wat minder dan bij
het eerste deel. Postapocalyptische is niet iets nieuws.
Waarschijnlijk is het derde deel tevens de laatste, al hoop
ik stiekem dat er minstens nog drie delen meer volgen.
Wout Jut
Geen opmerkingen:
Een reactie posten