vrijdag 17 maart 2017

recensie Robbedoes door… 11 - De meester van de zwarte hosties



Robbedoes door… 11 - De meester van de zwarte hosties
Yann (scenario), Olivier Schwartz (tekeningen) en Laurence Croix (inkleuring)
BOOM! Wingene (Vertaling), Philippe Glogowski (Lettering)
Waardering: ****
Uitgeverij Dupuis
64 pagina’s (softcover)
€ 9,95
Genre: Humor
ISBN: 9789031435142

Lezen is een basisbehoefte. We beleven er plezier aan of we lezen beroepsmatig. Er zijn boekenlezers, magazinelezers, stripboekenlezers, nieuwslezers en etc. Lezen prikkelt onze hersenen op een andere manier dan een film of journaal en de beelden vormen zich bij de woorden. Je zou in dat licht kunnen zeggen dat stripboeken het beste heeft van twee werelden. Er is woord en beeld. Bij een stripverhaal woorden daden in beeld en woord opgezet en de auteur geeft zijn/haar visie van de stripheld.
Als recensent (film, romans of strips) zie je heel wat verhalen voorbijkomen die allemaal een waardering krijgen. Het grootste gros is goed maar nogal een eenheidsworst en krijgen dan meestal niet meer dan drie sterren. Maken ze een beetje indruk, dan vier sterren. Originaliteit is soms ver te zoeken, vooral als je te maken krijgt met helden die altijd moeten vechten tegen schurken.

Tot nu toe heeft de serie Robbedoes door… mij weten te verrassen. De lezer leert Robbedoes en Kwabbernoot vanuit een heel andere kant kennen en tot nu toe heeft de serie mij niet teleurgesteld. Heeft Robbedoes 11 mij ook verrast? Nou, dit deel zat eraan te komen want Album 7, De Luipaardvrouw, was het eerste deel van dit verhaal wat zich afspeelt in Brussel 1946. De Meester van de Zwarte Hosties, zoals de cover al doet vermoeden, brengt ons naar donker Afrika en voelt als een ouderwetse avonturenstrip waarin de twee helden het op moeten nemen tegen een dictator en een mysterieuze tovenaar die blijkbaar alle touwtjes in handen heeft.
En ja, ook dit album verrast mij. Het scenario is minder eenvoudig opgebouwd dan je zou denken. Robbedoes en Kwabbernoot zijn in Belgisch Congo samen met Aniota, de luipaardvrouw uit het eerste deel, om op zoek te gaan naar roots. Ze willen het gebied in om een documentaire te maken, maar ze krijgen geen vergunning en hun papieren wordt ingenomen. Dankzij de hulp van een brutaal straatjong kunnen ze hun reis vervolgen. Een reis die hun brengt bij het hoofd van de opstandelingen, een maniakale gek bezig met het laten maken van een atoombom door Duitse wetenschappers. Het is echter de tovenaar die de echte baas.
Traditioneel zou je dus verwachten dat Robbedoes en Kwabbernoot alles in orde maken, maar niets van dit alles. De magische strijd wordt beslist door de grootmoeder van Aniota en de tovenaar. Oh ja, het gevaar van de atoombom. Hoe wordt dat opgelost? Nou, helden heb je niet nodig als er genoeg wakkere en dappere mensen zijn die het lef hebben een dictator in de dop een ferme schop onder zijn kont te geven.

Yann en Schwartz (die zichzelf een cameo geeft) geven ons veel meer dan alleen maar een avonturenstrip. Behalve de schitterende humor en historische verwijzingen naar oude strips, krijgen we een flinke dosis menselijkheid te zien. De brutale straatjoch gaat heel ver voor een beter leven, Aniota heeft een ingewikkelde familie en na een open en lang gesprek tussen Robbedoes en de boze tovenaar is de man niet langer meer een gezichtloze schurk, maar een man met een bewogen jeugd wiens daden een heel ander licht krijgen.

Wout Jut



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Volgers