vrijdag 15 januari 2016

Recensie Sinclair 1 - Bathurst 68



Cover AfbeeldingSinclair 1 - Bathurst 68
Laurent-Frédéric Bollée (scenario), Stefano Carloni (tekeningen & inkleuring)
Waardering: ****
Uitgeverij Gorilla
48 pagina’s (hardcover)
€ 14,95
ISBN: 9789462801417

Het is mei 1968. De droom van de 20-jarige Philip Sinclair valt in duigen als de wedstrijddirecteur met slecht nieuws komt. Wegens economische en sociale omstandigheden wordt er per direct gestopt met de F3-programma. Philip krijgt dus niet de kans om een ronde te rijden, terwijl hij met zijn kont al in een racemobiel zat! Het leven is oneerlijk.
Het leven zit echter vol onverwachte wendingen en bij thuiskomst wordt hij opgewacht door de wijkpostbode. Een bijzondere brief met een uitnodiging om te racen in Australië aan de 500 km van de Bathurst. Alle onkosten worden betaald… door zijn vader.  
Maanden later confronteert hij zijn moeder met de brief, zijn koffer gepakt zodat zijn moeder hem niet meer kan tegenhouden. Al twintig jaar wist hij niet beter dan dat zijn vader was overleden. Blijkbaar is Philip het resultaat van een vakantieliefde en zoon van een coureur, niet van een dokter zoals hem altijd is verteld.
Aangekomen in Australië ontmoet hij John French en algauw leert Philip dat hij de zoon is van een beroemd racekampioen. Helaas verneemt hij ook het trieste nieuws dat zijn vader Phil Asher  tien jaar geleden is overleden op het circuit. Maar zijn komst zorgt voor kwaad bloed bij een aantal bewoners. Zij zijn ervan overtuigd dat Philip de antwoorden heeft over de verdwijning van iets héél kostbaars, waar Phil Asher voor verantwoordelijk wordt gehouden.

Een jongensdroom wat werkelijkheid wordt, zó in je schoot geworpen. Dat zou toch mooi zijn. Sinclair is een typische autostrip vol mooi uitgevoerde racescènes waarin de coureurs elkaar proberen in te halen. Tekenaar Stefano heeft dit uitstekend in beeld gebracht met haast filmische plaatjes.
 Het verhaal leest lekker weg, maar echt spannend wordt het niet. De "badguy" is slechts een chagrijnige boer die zijn tijd verdoet met het schieten op kangoeroes en het enige wat hem aan te merken valt is dat hij een respectloze zak is met een waardeloze rotkarakter. Toch, nergens wordt het verhaal ongeloofwaardig. Ik ben benieuwd naar het tweede deel en hoop dat vader en zoon alsnog herenigd worden.

Wout Jut

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Volgers