recensie De laatste grens - Episode 3

De laatste grens – Episode 3

Leo (scenario), Icar (tekeningen), Florence Spiteri (inkleuring)

Waardering: ****

Uitgeverij Dargaud

48 pagina’s (softcover)

€ 7,50

ISBN: 9789085584513

De stoere en mooie Jane Jones en haar broer John hebben het niet makkelijk. Ze worden in de val gelokt door hun oude bekende Sledge en wanneer ze wakker worden bevinden ze zich in een trein, vastgebonden en niet in staat om te ontsnappen. Maar voorzienigheid zorgt ervoor dat ze terug kunnen om de grootgrondbezitter Burton flink dwars te zitten. Hun zoektocht naar bewijzen levert echter zeer onverwachte antwoorden.

Wat doen ze goed

Sciencefiction en western kunnen, mijn inziens, makkelijk samen en Hollywood liet dit reeds zien met de serie Firefly en de film Aliens VS Cowboys. Beide geen groot succes waarbij pas veel later de waardering groeide.

Schrijver en tekenaar Leo verstaat als geen ander de kunst om SF naar hogere regionen te brengen en met De Laatste Grens weet hij de twee genres naadloos samen te brengen. Het verhaal is spannend, de karakters worden goed neergezet en de ontdekking in de grot maakt je verdomd nieuwsgierig. Sommige vragen worden beantwoord maar Leo houdt nog het een en ander (zoals we van hem gewend zijn) achterwege. Tekenaar Icar brengt de planeet Tau Ceti 5 met al zijn buitenissige beesten goed in beeld.

Wat is jammer

Spannend zeker, maar Leo blijft graag gebruik maken van oude ideeën zoals gekoloniseerde planeten, buitenissige diersoorten en mysterieuze, verdwenen beschavingen. Het verrassend effect is al verdwenen en hiermee doet hij de genre SF tekort. Sciencefiction biedt zóveel meer dan het eerdergenoemde.

Tekenaar Icar doet het niet slecht en heeft goed gekeken naar het werk van Leo, maar zijn belijning is nog steeds vrij dik. Als hij met fijne belijning zou werken, dan zien de pagina's er beter uit want nu is het nog steeds behoorlijk grof. Ach ja, het is waar je voor kiest als tekenaar.

Aanbeveling

Ja. De serie is zeker de moeite waard en het gebeurt zelden dat een album, geschreven door Leo, tegenvalt.

Wout Jut

recensie Het Rijk 1 - Het seizoen der demonen

Het Rijk 1 - Het seizoen der demonen

Runberg (scenario), Boiscommun (tekeningen & inkleuring)

Waardering: ****

Uitgeverij Le Lombard

56 pagina’s (softcover)

€ 7,95

ISBN: 9789055819447

We beschouwen geweld als typisch menselijk gedrag, maar moord is niet voorbehouden aan mensen. Er zijn gevallen bekend dat leeuwen doden puur voor de lol en chimpansees die soortgenoten doden uit pure woede.

Dus stel je eens voor, de mensheid is verdwenen en een intelligentere diersoort neemt onze rol als dominante soort over. Zouden zij de wereld en elkaar een stuk vrediger behandelen?

Tijdens het lezen maken we kennis met een trio huursoldaten bestaande uit de sneeuwluipaard Isaac, de vrouwelijk luipaard Octavia en de bok Pantacrius. Zij zijn de hoofdrolspelers in deze nieuwe serie. De Migratie is begonnen en het trio besluit een gezin te beschermen ten een bendes criminelen die de migrerende gezinnen opwachten, uit op de slaven want die zijn kostbare offerandes. Hun motto is: Eendracht maakt macht. De diensten van het trio worden maar al te graag geaccepteerd.

Onderweg komen ze vermoorde gezinnen tegen die geen huurlingen hadden om hen te beschermen.

Scenarist Runberg komt met een fascinerende wereld met flink wat actie, in beeld gebracht door Boiscommun met prachtige aquareltekeningen, al blijf ik vooral met vragen zitten. Helemaal niet erg, want dat is het leukste gedeelte van het begin van een serie.

De boodschap van Runberg is een bekende en toont de lezer een wereld waarin de mensheid is verdwenen, al zijn er nog genoeg sporen van ons bestaan in de wereld. Ruïnes van steden, een halve Eiffeltoren, een overwoekerde TGV (een trein)… alles door de natuur overgenomen. Wat er vroeger precies is gebeurd weet niemand en ook voor de lezer puur giswerk. Wat wel duidelijk is, de Aarde wordt geteisterd door natuurrampen en elk seizoen moet de bevolking verplicht migreren. Bijgelovig als ze zijn, zodra de natuur besluit alle sluizen open te zetten en alle natuurgeweld op de wereld loslaat, wordt er geroepen dat de mensgoden hun demonen loslaten. Blijkbaar in hun collectieve geheugen weten de huidige dierlijke inwoners van de Aarde dat de mensheid verantwoordelijk is voor de ontwrichting van de natuur.

Het plot van dit eerste deel (het eerste album van de eerste cyclus van 2 delen dit jaar en nadien 1 album per jaar) is vrij eenvoudig en dat is simpelweg het bereiken van een tempel, maar de wereld die de twee auteurs hebben gecreëerd ziet er schitterend uit en de hoofdrolspelers hebben duidelijk al het een en ander meegemaakt. Ze zijn geen tweedimensionale karakters. Ja, deze reeks zie ik wel zitten en volgens mij wordt dit een toppertje.

Achterin wordt de lezer ook getrakteerd op wat extra's die je eerder verwacht in een integrale

editie, dus een mooi cadeautje. Er is een scene voor het begin van het album die later gesneuveld is, er is een voorproefje voor het volgend album en korte introductie van de drie hoofdkarakters.

Wout Jut

recensie Pulpman 18

Pulpman deel 18

Fred de Heij ( 92 % scenario en tekeningen)

Waardering:

Uitgeverij Xtra

142 pag. (softcover)

€ 14,90

ISBN: 978-9-49075-985-8

Tekenaar Fred de Heij staat bekend om zijn grote productie en voor stripblad Eppo maakt hij inmiddels zijn tweede strip, een triller genaamd De Kaart.

Waar je niet omheen kunt bij de strips van de tekenaar in Pulpman zijn de, vaak hardcore, erotische scènes. Pulpman wordt voor het overgrote deel door Fred zelf getekend, maar ook strips van andere auteurs zijn erin te vinden zoals Lulu (nee, niet de site waar je boeken kan publiceren) van tekenaar Dave Guedin. Lulu is een voorpublicatie over een meisje met gierende hormonen.

De tekenstijl stelt niet veel voor, net zoals het verhaal.

Wel de moeite waard is Natte Maan van tekenaar Sophie Cambell, waarin een meisje uit de kast komt. In dit deel krijgt ze te horen dat haar vriendin (net 15) seks heeft gehad met Slicer, een "volwassen" knul. Omdat hij meerderjarig is valt hun liefdesdaad wettelijk onder verkrachting en kunnen ze flink in de problemen komen als iemand erachter komt.

De meeste verhalen zijn van Fred de Heij (of een samenwerkingsverband) en het merendeel van de verhalen draait om seks. Grove seks. Je moet ervan houden en de titel van het magazine zegt het al. Het is pulp. De verhalen hebben namelijk niet echt veel inhoud en zonder de seksscènes…  (ach, stiekem vond ik het best wel geinig).

Ik heb in ieder geval niet aan te merken aan zijn tekenwerk. Dat zit wel snor.
 Dit album is alweer enige tijd uit (om precies te zijn juni vorig jaar) en wanneer het volgend deel uitkomt weten is onbekend. Misschien is dit deel tevens de laatste, gelet op de backcover. 

Wout Jut

Holland Animation Film Festival

Eerste titels Holland Animation Film Festival bekend

20e editie | 22 t/m 26 maart 2017 | Utrecht

 

Van 22 tot en met 26 maart 2017 bruist Utrecht weer tijdens de 20^e editie van het Holland Animation Film Festival (HAFF). Tijdens HAFF kan men vijf dagen genieten van de meest uiteenlopende vormen van animatie, met spraakmakende feature films, eigenzinnige shorts en innovatieve cross-overs naar beeldende kunst met eigenzinnige installaties. HAFF is meer dan puur filmkijken: het biedt tevens talkshows, masterclasses, lezingen en educatieve programma’s. HAFF maakt vandaag vol trots de eerste competitiefilms bekend. Onder andere Aziatische feature films In This Corner of the World (2016, Sunao Katabuchi), Have a Nice Day (2017, Liu Jian) en Seoul Station (2016, Sangho Yeon) zijn toegevoegd aan het programma. Ook maakt Revengeance (2017) de nieuwe film van de Amerikaanse grootmeester Bill Plympton zijn opwachting. De eregast van het festival is Zwitserse filmmaker Georges Schwizgebel.

Tijdens de twintigste editie van HAFF zijn feature filmsuit Azië rijk vertegenwoordigd. De ingetogen Japanse anime In This Corner of the World, waarin de jonge vrouw Suzu Urano van een zorgeloze dagdromer opgroeit tegen de achtergrond van de Amerikaanse bombardementen op Hiroshima is te zien naast de Chinese crime thriller Have a Nice Day, waarin drie partijen een groot geldbedrag najagen dat chauffeur Zhang gestolen heeft om z’n vriendinnetje te helpen. Ook bijzonder is de bloedstollende zombiefilm Seoul Station uit Zuid-Korea van maker Sangho Yeon die met zijn eerdere film The Fake in 2014 de HAFF Grand Prix voor feature film won.

Uit de Verenigde Staten komt de lange animatiefilm Revengeance van de Oscargenomineerde ‘koning van de indie film’ Bill Plympton. In deze film - geïnspireerd door Quentin Tarantino en Beavis & Butthead - vraagt Senator Deathface (voormalig worstelkampioen en biker) enkele befaamde premiejagers in het diepste geheim op zoek te gaan naar de beeldschone Lana Marie Oswald die iets van hem heeft gestolen. Coregisseur is Jim Lujan, onder meer verantwoordelijk voor het overrompelende verhaal met een uitbundige stoet aan ‘sleazy’ en ‘hairy’ karakters.

Competitie shorts
Naast feature films staat bekend HAFF om haar uitgebreide competitieprogramma met de wereldtop aan korte animatiefilms. Hieronder een greep uit het programma van de afwisselende internationale competitie voor shorts:

• A Crow Has Been Calling for a Whole Day (2016, Liu Yi, CN) is een boeiend dagboek in live action en animatie van de reis door India van maker Liu Yi.
• The Laughing Spider (2016, Keiichi Tanaami, JP) is op het eerste gezicht een wonderlijk, kleurrijk zoekplaatje van iconen uit de moderne kunst en popcultuur en blijkt gebaseerd te zijn op heftige jeugdherinneringen van de maker.
• Nighthawk (2016, Špela Cadež, SI/HR) is uitgeroepen tot een van de beste animatiefilms van 2016 door een internationaal gezelschap van professionals. Je houdt je hart vast bij de nachtelijke autorit van een vermoeide, dronken das op een eindeloze landweg. Het is prachtig ontworpen met knipsels en gelaagde ruimte.
• The Sparrow’s Flight (2016, Tom Schroeder, VS) is een ontroerende hommage aan de overleden vriend van de filmmaker.
•  
•  

Eregast Georges Schwizgebel
De gerenommeerde Zwitserse filmmaker Georges Schwizgebel is verkozen tot eregast van de twintigste editie van HAFF. Schwizgebel werkt veelal met verf op cells en zijn kinderen verzorgen de klassieke muzikale begeleiding op cello en piano. Zo wordt Romance (2011) begeleid door Sonate Sonate Op en 19/Scherzo van Rachmaninoff en zijn film Erlkönig (2015), gebaseerd op Goethes gelijknamige gedicht, door muziek van Schubert/Liszt. Zijn virtuoze films blinken uit in wervelende, associatieve bewegingen.

Over HAFF
Vier de lente in Utrecht tijdens het grootste internationale animatiefilmfestival van Nederland met meer dan 450 lange en korte films, installaties, strips en games, competities, speciale programma’s en presentaties en talkshows. Het Holland Animation Film Festival vindt plaats van 22 t/m 26 maart 2017 op diverse locaties in hartje Utrecht. Naast het Louis Hartlooper Complex (LHC), het kloppende hart van het festival, zijn er vertoningen in CineMec Utrecht ‘De Sterrenkijker’. De animatie-installaties van Expanding Animation zijn te zien op een steenworp afstand van het festivalhart, in het Centraal Museum, de Nicolaïkerk en de Oude Hortus (Universiteitsmuseum) en publieke ruimtes als het Stadhuis en de hal van het nieuwe Stadskantoor. De KunstStripBeurs op zaterdag 25 maart is eveneens in de Nicolaïkerk.