vrijdag 20 november 2015

Recensie De fotograaf integrale uitgave



http://www.ballonmedia.com/covers/bic/9789031433636.jpgDe fotograaf – Integrale uitgave
Didier Lefèvre (scenario), en, Emmanuel Guibert (tekeningen), Frédéric Lemercier (inkleuring)
Waardering: *****
Uitgeverij Dupuis (Vrije Vlucht)
272 pagina’s (hardcover)
€ 39,95
ISBN-nummer: 9789031433636

Onze wereldmaatschappij is divers, vol met mensen, vol met wensen. Wat voor een Fransman heel normaal is, kan voor een Nederlander heel raar overkomen. Verschillen vind je al tussen streken.
De fotograaf is een album wat past in de genre "graphic novel". Ik ben geen liefhebber van deze literaire benaming, maar hier is het zeker van toepassing. Het waar gebeurt verhaal begint eind juli 1986. Fotograaf Didier Lefèvre krijgt een geweldige, eerste belangrijke opdracht. Voor Artsen Zonder Grenzen moet hij naar Afghanistan om foto's te maken. Hier strijden de Moedjahedien, het Afghaanse verzetsleger,  tegen de Sovjets maar Didier ontdekt algauw dat het land een politiek kruispunt is.
Lopend met een gewapende karavaan ontdekt Didier een Afghanistan met een prachtig natuur, vol schitterend bergen van meer dan vijfduizend meter. De temperatuur is verzengend (moge Allah alle generatoren van de airconditioning zegenen), mensen zijn vriendelijk, maar wees voorzichtig met je geld (zijn eerste waarschuwing) want in het begin geef je ze altijd teveel.
Didier krijgt zijn eerste cultuurschok wanneer hij langs de kant van de weg een stervend paard tegenkomt. Afghanen hechten alleen waarde aan Bozkashipaarden die worden vertroeteld. Karavaanpaarden leven in een hel. Ze worden te zwaar belast, vergaan van de kou en eenmaal uitgeput worden ze achtergelaten. Zijn grootste verontrusting is dat de bevolking in een neerwaartse spiraal van geweld terecht is gekomen waaruit het wellicht tientallen jaren nodig zal hebben om van te herstellen. Eenmaal aangekomen bij het hospitaal, niet meer dan een bouwval, ziet Didier oorlogsslachtoffers en maakt hiervan vele foto's. Maar er komt een moment dat hij het zat is. Hij wil niet langer de stroom volgen. Hij wilt terug naar Frankrijk.

De fotograaf laat op treffende wijze ziet hoe actueel dit thema nog altijd is en geeft een goed beeld over het leven van de Afghaanse bevolking. De tekeningen en inkleuring zijn eenvoudig maar passen perfect bij de foto's die gebruikt worden om het verhaal te vertellen.
Zeker nu, met de gebeurtenissen van Parijs in het achterhoofd, is dit album de moeite waard om te lezen. Er wonen geen monsters in het Midden-Oosten, uit op de vernietiging van de westerse samenleving. Hun behoeftes zijn hetzelfde. Gewoon, een normaal leven leiden.

Wout Jut

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Volgers